Het leven van een Pokémon

Niemand kan kiezen waar hij of zij geboren wilt worden. Pokémon ook niet. Je toekomst is echter onbepaald en sinds ik klein was wist ik dat ik groots wilde worden. Sterker dan wie dan ook. Mijn vrienden en familie vertelde mij dat ik was wie ik was, dat hoe hard ik ook zou trainen, hoe hard ik ook zou werken, niemand mij zou zien staan.

Ik zou gewoon een van velen blijven. De meesten realiseren niet hoe hard het is, om elke dag weer op te staan en de hele dag te trainen om na een maand misschien iets verbeterd te zijn. Een iets grotere kans te hebben om serieus genomen te worden…

Niemand is perfect, ik zelf ook niet. Ik neem af en toe een vrije dag om in de stad rond te zwerven. Niet alleen om uit te rusten, maar ook om weer motivatie te krijgen. Ik zoek vaak tot ik een gym gevonden heb, om te kijken naar gevechten van de sterkste Pokémon. Een Vaporeon die met gemak zes tegenstanders vernedert. Dat wil ik ook! Ooit zal ik ook vechten in een gym, dat is wat ik mezelf vertelde.

Niemand had verwacht, ik zelf ook niet, dat ik ooit uitgekozen zou worden. Dat ik bij een team zou horen van Pokémon, maar op een dag gebeurde het. Een klein jongetje van ongeveer 12 jaar liep naar me toe. Hij greep naar zijn rugzak en pakte een grote rood met witte bal waar ik zo veel van gehoord had. Met zijn gele petje schuin gedraaid op zijn hoofd, gooide hij de Pokéball. Ik voelde mijn lichaam zweven en toen werd alles wit.

Niemand, zelfs ik niet wist wat er toen zou gebeuren, een maand lang ben ik opgesloten gezeten zonder eten, drinken, wat dan ook. Ik voelde dat ik gek aan het worden was. Net voordat ik de moed op wilde geven merkte ik dat ik hetzelfde zwevende gevoel van een maand geleden voelde. Ik deed mijn ogen open en zag een 25 jarige professor mij lachend aankijken. Hij vertelde me dat ik hierheen verplaatst was en dat ik weer vrij zou worden gelaten na het onderzoek. Ik werd een paar keer gescanned en toen liet de professor me weer vrij in het wild.

Niemand zou weten, dat een leven in het wild veel beter zou zijn dan het leven in een Pokéball. Behalve de Pokémon die het meegemaakt hebben.

het leven van een 135 CP Pidgey